οιόγονος

οἰόγονος, ὁ (Α)

ο μονογενής, ο μοναχογιός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < οἶος (Ι) «μόνος» + -γόνος (< γόνος < γίγνομαι), πρβλ. αρχαιό-γονος, θεό-γονος].